In een gerechtelijke deskundigenopdracht dagvaardt de eigenaar de architect, ingenieur en aannemer om te verhelpen aan het probleem van de steeds verder verzakkende driegevelwoning. Luc Hens, zaakvoerder van ARCON wordt aangesteld als gerechtsdeskundige.
Na analyse van alle stukken van het dossier, de uitvoeringsplannen architectuur, de betonplannen en het lastenboek wordt geconcludeert dat het dossier volledig beantwoordt aan de regels van de kunst.
Na studie van het verslag van de proefsonderingen, die op een zeer zwakke ondergrond wijst over een dikte van een 10tal meter, is door de ingenieur beslist een volledige, dubbel gewapende funderingsplaat te voorzien van 30 cm dik, met een verstevings-randbalk als vorstrand tot op een diepte van 80cm. Het gebouw zelf wordt opgetrokken met een stevige betonskeletstructuur.
Bij nameting van de hellingen en de niveau's van de wegzakkende woning wordt vastgesteld datde woning naar achter en weg van de belendende woning zakt.
Na een observatieperiode wordt bovendien vastgesteld dat de verzakking zich systematisch verderzet, en er blijkbaar geen stabilisering te verwachten is.
Bij plaatsbezoek en vaststellingen wordt geconstateerd dat de uitvoering van de woning bijzonder verzorgd is, en dat er nergens indicaties zijn dat er een fout is gebeurd bij de uitvoering van de woning. De oorzaak van het fenomeen is dus waarschijnlijk extern.
DE OORZAAK VAN DE SCHADE
Bij navraag blijkt de aanpalende driegevelwoning gefundeerd te zijn op palen, en bij controle van foto's van bij de aanvang van de bouwwerken kan vastgesteld worden dat de gemene muur op een zware verdeelbalk boven op de paalkoppen is afgesteund.
De weinig draagkrachtige bovenlaag van een tientalmeter dik blijkt een opgehoogde laag te zijn.
De bijkomende belasting van de woning doet deze laag gewoon verdichten en inklinken. De te verwachten zettingen zijn aanzienlijk.
Op de foto's is vast te stellen dat de funderingsplaat van de woning op het niveau van de paalkoppen, aan de straatzijde raakt aan de verdeelbalk van het belendend gebouw. Door het verschil in funderingstechniek, is de zetting van het belendend gebouw te verwaarlozen, vermits door palen de belasting wordt overgebracht op de draagkrachtige laag op 10 meter diep. Door het raakpunt met de fundering van dit gebouw, zakt het bewuste gebouw enkel achteraan, waardoor de scheefstand te verklaren is.
Het gebouw dient een diepfundering te krijgen, zodat verdere zetting wordt vermeden. Voorafgaandelijk dient het echter terug horizontaal te worden gebracht.
Door injectie van een sterk expanderend polyurethaanschuim, kan men pogen de constructie op te tillen. Er wordt hiervoor met succes een test uitgevoerd. Door tussenkomst van enkele gespecialiseerde aannemersbedrijven wordt vervolgens het gebouw volledig opgetild tot enkele mm hoger dan de horizontale stand. Vervolgens wordt groutpalen aangebracht tot op de dragende laag en dit doorheen de betonnen vloerplaat.
het resultaat blijkt volkomen bevredigend. De woning staat terug horizontaal en heeft nu een diepfundering, waardoor verdere zettingen niet meer te verwachten zijn.
Een uitzonderlijk resultaat, bekomen dankzij de goede samenwerking tussen alle betrokken partijen, ontwerpers en aannemer, en het geluk dat de constrcutie van het gebouw, uitzonderlijk stijf was uitgevoerd, met een perfecte funderingsplaat met verstijvende vorstrand, en een stijve betonskeletstructuur. Tijdens de hele operatie zijn nauwelijks barsten ontstaan. De afwerking van het gebouw is intact gebleven.